بررسی آسیب های ژنتیکی ناشی از پروتکل های شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد به روش میکرونوکلئی اسی

سابقه و هدف: لوسمی های حاد که از تغییر شکل بدخیم سلول خون ساز ناشی می شوند در غالب موارد با ناهنجاریهای سیتوژنتیکی مشخصی همراه است. درمان این بیماری (شیمی درمانی و پرتودرمانی) نیز سبب تغییرات سیتوژنتیک و انواع ناهنجاری های کروموزومی می گردد. سلولهای خون ساز یکی از سلولهای بسیار حساس بدن نسبت به مواد شیمیایی و اشعه هستند و استفاده از این مواد تغییرات زیادی را در مغز استخوان به وجود می آورد که از آن جمله تغییرات سیتوژنتیک و انواع ناهنجاری های کروموزومی است. یکی از روش های اندازه گیری آسیب های ژنتیکی و ناهنجاری های کروموزومی، اندازه گیری فراوانی بروز میکرونوکلئی در سلول های خونی مغز استخوان است. هدف این مطالعه، بررسی آسیب های ژنتیکی ناشی از پروتکل های شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد به روش میکرونوکلئی اسی است. مواد و روش ها: در تحقیق حاضر آسیب های ژنتیکی ناشی از شیمی درمانی و پرتودرمانی در بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی حاد (all) به روش میکرونوکلئی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق 40 بیمار مبتلا به all مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفتند. بیماران با توجه به مرحله درمانی به 4 گروه بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند، بیماران مرحله induction، بیماران مرحله consolidation و بیماران مرحله maintenance تقسیم بندی شدند و 10 نفر نیز به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان می دهد که فراوانی بروز میکرونوکلئی بعد از هر مرحله از درمان اختلاف معنی داری نسبت به مرحله قبل نشان می دهد که در مورد بیمارانی که هیچگونه درمانی دریافت نکرده اند نشانگر آسیب ژنتیکی خودبخودی است و در مورد بقیه گروه ها نیز باید گفته شود که شیمی درمانی و پرتو درمانی موجب فراوانی بروز میکرونوکلئی در سلولهای خونی مغز استخوان شده که این نشانگر بروز آسیب های ژنتیکی در اثر استفاده از این داروها است. نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که شیمی درمانی و پرتو درمانی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی سبب افزایش آسیب های ژنتیکی در این افراد شده و هرچه تعداد اریتروسیت های حاوی میکرونوکلئی افزایش یابد تعداد اریتروبلاست های حاوی میکرونوکلئی هم افزایش می یابد.